Profesjonalna farba elewacyjna musi być odporna na uszkodzenia, blaknięcie oraz niesprzyjające warunki atmosferyczne. Dlatego jej wybór nie powinien ograniczać się jedynie do koloru – równie ważne, jeśli nie najważniejsze, są bowiem parametry produktu. Sprawdź, jaka farba elewacyjna najlepiej spełni swoje zadanie oraz jak dopasować ją do rodzaju tynku.
Z tekstu dowiesz się:
- na jakie parametry zwrócić uwagę podczas wyboru farby elewacyjnej,
- jak znaleźć farbę odporną na uszkodzenia i blaknięcie,
- jak dopasować typ farby elewacyjnej do rodzaju podłoża.
Odpowiednio dobrane farby elewacyjne chronią fasadę oraz ocieplenie domu przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć, promieniowanie słoneczne czy duże różnice temperatur w krótkim odstępie czasu (a także zbyt wysoka lub zbyt niska temperatura). Farba elewacyjna powinna minimalizować ryzyko wystąpienia uszkodzeń mechanicznych oraz wykazywać odporność na czynniki chemiczne i biologiczne, np. porastanie glonami. Zatem jak znaleźć farbę o wystarczających parametrach, a tym samym zapewnić sobie trwałą i atrakcyjną elewację? Podpowiadają eksperci marki Caparol.
Farba elewacyjna – poznaj parametry produktu
Jeżeli zależy Ci na najwyższej trwałości farby elewacyjnej, zwróć uwagę na oznaczenia, które znajdziesz w karcie technicznej produktu. Jakie parametry warto wziąć pod uwagę podczas wyboru farby elewacyjnej?
- Stopień połysku
Farby elewacyjne, podobnie jak farby do malowania wnętrz, są dostępne w różnych stopniach połysku. Dla farb elewacyjnych wprowadzono trzy normatywne stopnie połysku:
- o mat (oznaczenie G3),
- o średni połysk (G2; zgodnie z przepisami krajowymi określenie „średni połysk” można zmieniać np. na półpołysk, półmat, połysk satynowy),
- o połysk (G1; zgodnie z przepisami krajowymi określenie „połysk” można zmieniać np. na wysoki połysk).
Im większy połysk, tym wyższa odporność farby na szorowanie i mycie, ale najczęściej również niższa paroprzepuszczalność i techniczna trudność w wykonaniu jednolicie wyglądających powłok. Dlatego zwykle na elewacjach stosuje się farby matowe. Farby matowe maskują nierówności, dlatego warto malować nimi chropowate lub nierówne podłoża. Farby satynowe są polecane do gładkich podłoży, wykonanych np. z kamienia, betonu czy okładzin elewacyjnych.
- Grubość powłoki malarskiej
Oznacza grubość pojedynczej powłoki farby po jej wyschnięciu. Ten parametr określają litery od E1 do E5 (im wyższa cyfra, tym grubsza powłoka). Farba cienkopowłokowa (E1–E2) może nie zagwarantować wystarczającego krycia na chropowatych powierzchniach, dlatego zaleca się je do gładkich podłoży. Farby o wyższych parametrach E nie tylko zapewnią krycie, ale też wypełnią drobne rysy powierzchniowe.
- Uziarnienie farby
Większość farb elewacyjnych jest drobnoziarnista (oznaczenie S1) – oznacza to, że zapewniają pokrycie podłoża, jednak nie zmieniają jego faktury. Farby gruboziarniste (S3–S4), o ziarnach większych niż grubość warstwy suchej, wykazują właściwości wypełniające. Mogą też tworzyć powłokę strukturalną.
- Paroprzepuszczalność
Jest to zdolność do przepuszczania pary wodnej, dzięki której ściana dobrze odprowadza wilgoć. Produkty o niewielkiej paroprzepuszczalności nie powinny być stosowane na systemach ociepleń, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do odspajania się warstw ocieplenia. Współczynnik przenikania pary wodnej oznacza się literą V z numerami 1–3 (gdzie im wyższa cyfra, tym gorsza paroprzepuszczalność; V0 oznacza brak wymagań).
- Przepuszczalność wody
Ten parametr – oznaczony literą W i cyframi 1–3 (W3 – mała wodochłonność, W1 – duża; W0 oznacza brak wymagań) – wskazuje, jaka ilość wody może zostać wchłonięta przez podłoże pokryte farbą (np. podczas deszczu). Mokra elewacja zwiększa bowiem ryzyko pojawienia się plam oraz glonów i grzybów, a także możliwość uszkodzeń warstw ocieplenia. Aby ocenić ten parametr, należy zestawić go z paroprzepuszczalnością – im bowiem wyższa przepuszczalność pary wodnej, tym większa wodochłonność powłoki może być dopuszczalna.
- Przepuszczalność dwutlenku węgla
To ważna właściwość produktów, gdy istotna jest ochrona głębszych warstw żelbetu przed korozją. Farba, która powstrzymuje proces przenikania dwutlenku węgla, jest oznaczona klasą C1. Warto jednak pamiętać, że ta cecha jest niekorzystna podczas sezonowania tynków cementowo-wapiennych (dwutlenek węgla jest im potrzebny do osiągnięcia twardości i neutralności chemicznej dla powłok organicznych).
- Pokrywanie rys
Tym parametrem oznacza się farby elastyczne. Elastyczność dla farb z kategorii A1 bada się w temperaturze 23°C, zaś dla pozostałych – w -10°C. Im wyższa cyfra, tym lepsza elastyczność farby i tym samym zdolność do wypełniania szerszych rys.
Jaka farba elewacyjna będzie najbardziej odporna na blaknięcie i uszkodzenia?
Analiza poszczególnych cech farby to jednak nie wszystko. Chcesz zyskać pewność wyboru najbardziej trwałej powłoki? Sięgnij po farby zewnętrzne wykonane w technologii nanosieci kwarcowych NQG od Caparol. Dlaczego?
Farby elewacyjne NQG łączą zalety farb dyspersyjnych i silikatowych. Zostały wzbogacone o nanocząsteczki krzemu, które tworzą trójwymiarową sieć. Dzięki temu powłoka malarska staje się twardsza, a jednocześnie utrudnia przyklejanie się brudu i zarodników grzybów do elewacji. Zapewnia także wyjątkową trwałość koloru.
Istotną zaletą produktów wykonanych w technologii nanosieci kwarcowych jest ich hydrofobowość kapilarna i hydrofilowość powierzchniowa. Hydrofobowość oznacza zdolność powłoki malarskiej do odpychania cząsteczek wody. W ten sposób głębsze warstwy elewacji zyskują ochronę przed wilgocią. Z kolei hydrofilowość powierzchniowa farb gwarantuje szybsze wysychanie fasady po deszczu, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko brudzenia się elewacji, przebarwień i porastania. Woda na powłoce rozpływa się w cieńszą warstwę, dzięki czemu może szybciej odparować z powierzchni ścian.
Dowiedz się więcej: Samoczyszczące farby elewacyjne – zalety technologii NQG
Jaka farba elewacyjna na tynk mineralny, a jaka na akrylowy lub silikonowy?
Dostępne na rynku farby elewacyjne różnią się rodzajem użytego spoiwa. To ono wpływa na właściwości danego produktu i sprawia, że zastosowanie go na danych podłożach pozwala uniknąć niechcianych spękań i odspojeń farby. Obecnie najchętniej wybieranymi produktami do malowania elewacji są farby akrylowe, silikonowe i silikatowe. Czym różnią się te farby i gdzie można je stosować?
- Farba akrylowa. Pod tym pojęciem zwykle rozumie się farbę na dyspersji styrenowo-akrylowej bez żadnych innych kopolimerów i żywic. To technologia, której lata świetności już minęły. Charakteryzowała się średnią nasiąkliwością i paroprzepuszczalnością. Różne modyfikacje i dodatki spowodowały ewolucję farb w kierunku ograniczania chłonności wody i poprawy paroprzepuszczalności. Czasem spotyka się też farby akrylowe, które charakteryzują się bardzo dobrą przyczepnością, niską nasiąkliwością, średnią paroprzepuszczalnością i niską przepuszczalnością dwutlenku węgla. Są więc stosowane zwykle w ochronie żelbetów lub jako tzw. „house paint” do wielu różnych podłoży.
- Farba silikonowa to produkt hydrofobowy o niskiej nasiąkliwości i dobrej paroprzepuszczalności. Zbyt duży jednak udział lub nieodpowiednia jakość żywic silikonowych mogą skutkować hydroplastycznością lub termoplastycznością, co będzie skutkować brudzeniem się elewacji zamiast samooczyszczania, dlatego żywice silikonowe są tylko dodatkiem do innych spoiw. Niektóre z nich, np. farba silikonowa Caparol ThermoSan NQG, zawierają środki biobójcze, dzięki czemu zapobiegają porastaniu elewacji. Farbę elewacyjną silikonową można stosować niemal na każdym rodzaju podłoża – zarówno na mineralnym, jak i organicznym, również na ociepleniach z wełny mineralnej.
- Farba silikatowa (inaczej krzemianowa) wchodzi w reakcję chemiczną z podłożem mineralnym (np. tynkiem cementowo-wapiennym), dlatego nie tworzy na ścianie typowej powłoki. Cechuje się wysoką paroprzepuszczalnością. Ponadto podwyższone pH farb silikatowych zapobiega porastaniu elewacji. Można bezpiecznie stosować je na podłożach silikatowych, wapiennych, cementowo-wapiennych, a także na cegłach ceramicznych i silikatowych. Farby silikatowe Caparol, np. Sylitol-NQG, wyróżnia dodatkowo niska wodochłonność oraz zdolność do pokrywania istniejących już powłok z farb dyspersyjnych lub silikonowych, co generalnie dla typowych farb silikatowych nie jest dozwolone.
Więcej informacji na temat farb elewacyjnych oraz technologii nanosieci kwarcowych NQG znajdziesz na stronie www.caparol.pl.